algodón edebiyat

Altı numaralı söyleşimin konuğu Ankaralı Eyüp Tosun. Notos edebiyat dergisinin “Bu fotoğrafın öyküsünü yazar mısınız?” yarışmasına seçilen öykülerden birisinin yazarı. Öykü yazmak kafasının içinde dönüp duran, iflah olmaz bir okur-yazar. Yazılarını paylaştığı bir blogu da var. Bir süredir İstanbul’da yaşıyor, İstanbul’a alışmaya çalışıyor. Çay içerken yakaladım onu ve sordum da sordum. Üniversitede edebiyat okumaya nasıl karar verdin? Aslında önceliğim edebiyat değildi. Ankara DTCF’de Dramaturji okumak istiyordum. Hatta gidip oradan bir hocayla bile konuşmuşluğum var. Ama o sırada üniversite tercih sonuçları açıklandı. Kendimi Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde buldum. Pişman değilim. Şöyle ki, böyle saçma bir sistemde edebiyat okumak benim için pişmanlık sebebi olabilir ama ben kendi adıma pişman değilim. Ben o dört yılı çok iyi değerlendirdiğimi düşünüyorum. Ve mektepli biri olarak anılmak istemiyorum edebiyat ortamında bilakis ben de alaylıyım çünkü okulu sade...

Her Türk genci bir dönem dalmıştır Sezen Aksu dinlemeye. Duygusal olanlarıysa biraz daha fazla. Ama çoğunun -belki de- atladığı bir şarkı var ki; bana göre onun en dokunaklı şarkısı. Belki sesinin en güzel olduğu dönemlerde seslendirildiği için, belki Onno Tunç etkisi. Her neyse bu büyüleyiciliği ortaya koyan, insana fazlasıyla dokunuyor. Bilmeyenler de öğrensin diye: "Kurşuni Renkler"